Chorzęcin – wspomniany po raz pierwszy w dokumentach z roku 1285, kiedy to należał do kasztelanii wolborskiej, lokowany był na prawie niemieckim, wymieniony też w 1332r. Na początki XVIw. Połowa wsi należała do biskupów kujawskich, a połowa do szlachty – rodu Duninów. W końcu XIXw. należał do powiatu brzezińskiego, gminy Łazisko, parafii Chorzęcin i obejmował 41 domów, 300 mieszkańców i 603 morgi ziemi włościańskiej.